Elisa Ceyssens nieuwe dierenarts van Pakawi Park: “Tijger met tandpijn vergt speciale aanpak”

Elisa Ceyssens (26) is niet alleen actief bij een dierenartsenpraktijk in Lummen voor alledaagse huisdieren zoals honden en katten, maar ze staat ook in voor de gezondheid van iets grotere exemplaren. Zo werkt ze sinds juli 2021 ook als dierenarts in Pakawi Park in Olmen (Balen). “Ik was al voor een stuk vertrouwd met het park, want een jaar of zeven geleden heb ik nog stage gedaan in de toenmalige Olmense Zoo”, vertelt ze.

“Ondertussen is het park verder geëvolueerd, dus ik heb eerst nog een tijd meegedraaid met mijn voorganger Theo Martens. Intussen ben ik volledig ingewerkt. Dagelijks ben ik in het park aanwezig om de gezondheid van de verschillende dieren in Pakawi Park op te volgen. Samen met de verzorgers sta ik in voor de eerstelijnszorg.”

Goede contacten met collega’s

Elisa werkt in de voormiddag in de praktijk in Lummen en in de namiddag gaat ze naar Pakawi Park. “Door die combinatie heb ik ook goede contacten met gespecialiseerde collega’s”, vertelt ze. “Zo kan ik bij een collega terecht voor raad over vogels en bij een andere voor reptielen. Een collega die gespecialiseerd is in paarden, kan me bijvoorbeeld ook raad geven voor de behandeling van een antiloop. Ook werken we samen met de afdeling Dierengeneeskunde van de UGent. En voor specifieke ingrepen schakelen we specialisten in.”

Dat was bijvoorbeeld begin dit jaar het geval toen tijgerin Iwa tandpijn kreeg in haar bovenste hoektand. “We hebben toen de hulp ingeroepen van twee dierenartsen die gespecialiseerd zijn in tandheelkundige ingrepen bij zoodieren. Een tijger met tandpijn vergt een speciale aanpak”, vertelt Elisa. “Toen Iwa volledig verdoofd was, ontdekten we dat de tand al beschadigd was toen ze nog heel jong was en dat-ie moest worden verwijderd. Het was een heel moeilijke ingreep die we gelukkig tot een goed einde hebben gebracht. Het ziet er ook naar uit dat Iwa al van de ingreep is bekomen.”

Elk dier is verschillend

“De gewone gezondheidsopvolging van de dieren is natuurlijk heel belangrijk”, zegt Elisa. “Zo controleren we onder meer de stoelgang en kijken we bijvoorbeeld of ze geen vlooien of teken hebben. Als bijvoorbeeld een dier anders beweegt dan normaal, volgen we dat ook heel goed op. Uiteraard is elk dier verschillend. Dat is het geval per diersoort. Wanneer we een wolf onder narcose moeten brengen, is het heel belangrijk om hem of haar na de verdoving weer zo snel mogelijk terug bij de groep zetten. Bij solitaire dieren zoals een tijger is dat bijvoorbeeld anders. Maar zelfs per individueel dier zijn er verschillen. Daarom is het ook heel belangrijk dat ik alle dieren goed ken.”

Werken met grote dieren zoals leeuwen, giraffen en olifanten is ook anders dan het verzorgen van een hond of een gewone huiskat. “Er zijn natuurlijk risico’s, maar die heb je als dierenarts ook bij alledaagse dieren”, vertelt Elisa. “Een hond die pijn heeft, kan ook bijten en een paard kan ook een trap geven. Daarom gaan we in de dierentuin ook heel omzichtig tewerk wanneer we bijvoorbeeld een dier moeten opereren. Daarbij is ook veel volk ter plaatse. In ieder geval is het heel boeiend en leerrijk werk.”

(Tommy Maes )