Tag Archief van: Primaten

Wie goed kijkt, ziet een kleine ET die zich vastklampt aan de moeder. Baby witwanggibbons lijken iets weg te hebben van buitenaardse wezentjes, met hun grote kop en slanke ledematen. Ze hebben ook erg weinig vacht bij de geboorte. Toch is het een volkomen normale babygibbon die op 8 oktober het levenslicht zag in onze groep.

Witwanggibbons leven in familiegroepen waar oudere broers en zussen vaak lang in de groep blijven. Grote zussen Ratana (2016) en Vanida (2020) leren op deze manier van de ouders hoe ze later voor een kleintje moeten zorgen. Apen zijn, net als mensen, intelligente dieren, maar dat betekent ook dat ze nog veel moeten leren in het leven. Hoe slimmer je bent, des te meer je moet leren, zo blijkt. Primaten leren ook vaak van elkaar wat eetbaar is en wat niet. Zelfs kennis van medicinale kruiden kan van generatie op generatie worden doorgegeven in een primitieve vorm van cultuur binnen bepaalde familiegroepen. Dit laat zien dat het niet zo eenvoudig is om dieren die niet in het wild zijn geboren (ex-situ) weer in het wild te introduceren. Daarom zouden herintroducties altijd een aanvulling moeten vormen op lokale bescherming. Op die manier kan de kennis bij het vormen van nieuwe paren toch nog worden doorgegeven vanuit de ‘wilde’ populatie.

Voor grote zus Ratana zal de tijd wel komen dat ze haar eigen familie wil stichten, maar zolang het goed gaat, blijft ze bij de moeder om zo veel mogelijk te leren over de opvoeding. Ook al hoeven ze in de dierentuin niet echt selectief te zijn in wat ze eten, omdat alles wat ze hier van de verzorgers krijgen ongevaarlijk is.

Helaas kan niet hetzelfde gezegd worden over wat ze van de bezoekers krijgen. Dus hierbij nogmaals de vriendelijke oproep om onze dieren niet te voeren. Onze apen volgen specifieke diëten waar weinig tot geen fruit in zit, dus zelfs het bijvoederen van ‘ongevaarlijk’ fruit kan nadelige gevolgen hebben voor hun gezondheid.

Dat de jonge bonte vari’s in het begin moeilijk zichtbaar zijn heeft alles te maken met hét grote verschil tussen bonte vari’s en bijvoorbeeld ringstaatmaki’s (onze andere lemuren). Ringstaarmaki’s dragen, net zoals vele andere primaten, de jongen constant mee op de rug of de buik. Bonte vari’s daarentegen hebben een andere techniek. Zij plaatsen de jongen namelijk in een soort nest. Gedrag dat we eerder kennen van vogels en sommige minder nauw verwante zoogdieren zoals sommige knaagdieren en roofdieren. Deze leggen hun jongen echter vaak in een hol of een grot. Maar de bonte vari’s kiezen allerlei plaatsen zoals tussen de begroeiing of in een boomholte. Ze kiezen meerdere nesten zelfs, want als de groep gaat foerageren (naar voedsel zoeken) worden de jongen verplaatst van nest naar nest zodat ze toch altijd niet té ver weg zijn van de moeder. Deze vorm van ouderlijke zorg noemen ze ook wel het ‘parkeren’ van jongen.

Onze nieuwsgierige kleintjes in actie!

Je jongen in een nest achterlaten heeft risico’s natuurlijk. Als een predator, zoals bijvoorbeeld de fossa, een nest vindt zijn de jongen een makkelijke prooi. Maar anderzijds moet de moeder de jongen niet zichtbaar meedragen en is ze veel mobieler als ze voedsel zoekt. Hierdoor zijn de jongen minder snel gespot door en roofdier. En er is nog één bijkomend voordeel, als je jongen aan je lichaam hangen dan zijn één of twee jongen wel het maximum. Bonte vari’s kunnen daarom makkelijk 3 jongen hebben, ook al is dat deze keer niet het geval.

Bonte vari’s blijven best lang in de groep van de ouders, zelfs tot na de geboorte van de volgende baby’s. Maar nu zijn de zwartwitte pluisballetjes wel op hun mooist, dus kom ze zeker bewonderen bij ons in Pakawi Park.

Papa’s zijn in de dierenwereld erg uiteenlopend, van goede huisvaders tot moordzuchtige dreigingen. Laat ons beginnen met enkele mooie voorbeelden.

Van de dieren in ons park is het witoorpenseelaapje misschien wel het mooiste voorbeeld. Als de jongen geboren worden zullen ze na enkele dagen niet meer aan de mama hangen, maar wel aan de papa. Zo kan het vrouwtje zonder extra ballast op haar gemak voldoende foerageren. Enkel voor het zogen geeft het mannetje de jongen terug af aan het vrouwtje.

Witoorpenseelaapje mannetje met jong.

Maar het kan nog straffer, bij het zeepaardje draagt het mannetje zelfs de ongeboren jongen in een soort buidel. Dus hier is het mannetje eigenlijk “zwanger”.

Paring en zwangerschap bij zeepaardjes.

Maar het kan ook anders. Bij onze tijgers en panters bijvoorbeeld, trekt het mannetje zich eigenlijk niks aan van de jongen. De moeder zorgt voor de jongen en moet zelfs oppassen dat een mannetje haar jongen niet doodbijt om haar terug vruchtbaar te krijgen. Bij leeuwen is deze ‘infanticide’ erg bekend, al gebeurt het hier vooral bij een overname van een troep waarbij het de ‘stiefkinderen’ zijn die doodgebeten worden. Leeuwen zijn dus geen geweldige pluspapa’s.  

Van hun eigen vader hadden de leeuwenwelpjes in ons park niets te vrezen gelukkig.

Maar een meer klassieke verdeling kan ook, waarbij de man zorgt voor de ‘vrouw aan de haard’. Neushoornvogels, zoals onze trompetneushoornvogel bijvoorbeeld, metselen hun vrouwtje in de boomholte in en brengt haar én de jongen voedsel.

Ontdek hoe dierenparken bijdragen aan de wereldwijde gibbonbescherming! Onze dierenverzorgster Charissa deelde ervaringen en ideeën tijdens een inspirerende workshop in Engeland.  

Samenwerking tussen dierentuinen, opvangcentra en re-introductie organisaties is cruciaal voor het behoud van deze bijzondere dieren.

Lees meer

De witoorpenseelaapjes in de tropenhal hebben een flinke upgrade gekregen als verblijf. Ze mogen nu een groot gedeelte van de dag los in de hal rondlopen, tot groot jolijt van de bezoekers.

Het is eens wat anders om een aapje voorbij te zien springen dan enkel maar vogels te zien in onze tropenhal. Het is nog een beetje zoeken hoe ze zullen omgaan met de verschillende soorten vogels. Als dit meevalt hebben we dus voortaan een extraatje in de tropenhal. Zuid Amerikaanse klauwaapjes eten namelijk naast gom (boomsap), fruit en insecten ook wel eens graag een hagedis, eitje of jong vogeltje. Maar de vogels zijn ook slim door hun nesten op moeilijke plaatsen te maken of ze verdedigen de nesten fel. Ook zulke interacties kunnen een verrijking zijn voor alle diersoorten. Nesten verdedigen is immers ook natuurlijk gedrag, en zonder ‘natuurlijke’ vijanden willen vogels hun agressie dan wel eens op de verkeerde uitwerken, zoals hun partner. Nu kunnen ze zich focussen op de aapjes en de aapjes hebben hun handen vol met het ontdekken van de tropenhal.

Zie je iemand met een waterspuit op een aapje spuiten? Geen angst, dat zijn onze stewards die een oogje in het zeil houden om te zien dat de aapjes geen mensen lastig vallen, maar ook dat de mensen de aapjes niet lastig vallen door ze te voederen! Ook als de aapjes iets verkeerd doen, zoals aan kabels bijten of vogels lastig vallen, kunnen ze een onverwachte douche krijgen. Zo leren ze wat kan en wat niet kan. We experimenteren deze paasvakantie met deze nieuwe vorm van een gemengd verblijf om daarna te evalueren of het blijvend kan zijn. Kom dus zeker kijken nu het kan!

Onze tropenhal bevat over het algemeen soorten uit allerlei tropische gebieden zoals Afrika, Azië en Amerika. Bovengronds vond je vroeger vooral de vogels en in de verdoken reptielengang de reptielen. Maar nu hebben we die regeltjes wat overboord gegooid. 

Ook in Pakawi Park kampen we met de hoge energieprijzen. Zo wordt het tijd om een paar verblijven nader te bekijken. Waaronder o.a. onze Tropenhal. Het hoeft geen verrassing te zijn dat deze ruimte nogal energie-intensief is. We zijn gaan kijken hoe de indeling was en hoe deze dan kon geoptimaliseerd worden. Immers, wanneer we in deze grote ruimte de temperatuur met een paar graden kunnen laten zakken dan scheelt dat al een hoop. Het gevolg is wel dat er een paar diersoorten moesten verhuizen naar warmere verbijven.  

Dit blijkt een win-win situatie! 

Witoorpenseelaapje bestudeert wat vanuit zijn standpunt een heuse “dino” is.

Enkele volières waarin vroeger vooral één soort vogel per volière te zien was zijn nu samengenomen en voorzien van isolatie, verlichting en inrichting. Zo wordt het monotone zicht doorbroken.  

Het eerste verblijf of ‘tropenhalterrarium’ is inmiddels al goed in gebruik genomen door de witoorpenseelaapjes, de groene leguanen en de kolenbranders. Ze leven hier door elkaar en allen zijn ze afkomstig uit Zuid-Amerika. We noemen dat een ‘gemengd verblijf’ en het heeft allerlei voordelen. Zo verwarm je slechts één ruimte voor drie diersoorten en omdat de minimumoppervlaktes nodig voor elke soort opgeteld moeten worden, genieten ze allen van een verblijf dat veel groter is dan dat ze er alleen in zouden zitten. Wel moeten wij opletten welke bewoners we aan co-housing laten doen. Als ze totaal andere zaken eten bestaat de kans dat ze een verkeerde voeding nemen. En als ze hetzelfde eten bestaat de kans dat ze ruzie maken. In dit geval zijn de leguanen vooral verzot op groene bladgroenten, de penseelaapjes op kleine stukjes groenten, fruit en insecten. De penseelaapjes eten ook graag ‘gom’ omdat ze in het wild boomsappen eten, de leguanen eten dat dan weer niet. De kolenbranders lusten ook groenten en fruit, maar deze landschildpadden kunnen niet springen of behendig klimmen zoals de andere bewoners. Daarom dat ieder zijn eigen voederschotel heeft die de rest moeilijker kan bereiken.  

Er is nog een laatste voordeel aan gemengde verblijven, en dat is de verrijking voor hun gedrag. De dieren hebben altijd wel een beetje interactie met elkaar en dat maakt hun alerter. Net zoals ze in het wild alert moeten zijn voor de dieren rondom hen. Leuker voor de bezoeker én leuker voor de dieren, wat wil je nog meer?  
 
Kom zeker nog eens kijken, tot de paasvakantie zijn we geopend in het week-end en op woensdagen, vanaf de paasvakantie zijn we weer elke dag open.

Op de schermen in het park kan je de camerabeelden zien in het nest van de servals waar moeder Safia haar 2 jongen verzorgt. Maar zij zijn niet alleen, vele andere diersoorten zagen reeds het levenslicht dit jaar, waaronder enkele ‘speciallekes’.

Zoals ieder jaar doen onze kapucijnapen en doodshoofdaapjes ook weer mee waar telkens 2 jongen geboren zijn in de groep. Bij de ringstaartmaki’s werd er dan weer één jong geboren. Dus de primaten doen hun best om hun genen voort te zetten. Op de savanne kwam er een jonge elandantilope bij en bij de overige zoogdieren zagen 2 toepaja’s en 1 stekelvarken het levenslicht. Maar de grote publiekslievelingen zijn de 4 kleine stokstaartjes.

Bij de vogels was het ook een vruchtbaar jaar, met enkele klassiekers zoals de rode ibissen, grijze kroonkraanvogels en kuifseriema’s die jongen kregen. Maar ook de roodkuiftoerako’s, schildraven en grijze tokken hebben zich kunnen voortplanten.

Tenslotte zijn er bij de vogels ook twee erg opmerkelijke soorten waar we erg fier op zijn dat er jongen geboren zijn. Na enkele jaren hebben eindelijk de grote vasapapegaaien nog eens een jong. Deze zeldzame zwarte papegaaiachtige uit Madagaskar verdient zeker onze aandacht, hij is veruit de meest speciale papegaaiachtige in ons park en de jaarlijkse geboortes in Europese dierentuinen kan je op één hand tellen. En bij de blauwkeelguans spreken we over een primeur voor het park. Deze Zuid-Amerikaanse hoenderachtige vliegen vrij in onze tropenhal, en dat is blijkbaar goed voor het libido want we mochten 4 jongen verwelkomen bij deze onbekende en helaas vaak onbeminde soort. Kom ze zeker eens bezoeken en je zal zien dat ook deze soorten de moeite waard zijn voor een dierentuinbezoek.

Jane Goodall institute Belgium en Pakawi Park slaan de handen weer in elkaar op Donderdag 14/07/2022 én Zondag 17/07/2022

Het eerste jaar hebben we de opbrengsten van de shop gedoneerd en het tweede jaar hebben we symbolisch 2 wilde chimpansee’s geadopteerd. Ook jij kan de vooruitgang voor onze eigen chimps steunen door de aankoop van een bouwsteen voor Monkey Island, hun nieuwe toekomstige thuis.

Lees meer

De titel wel en wee kon niet beter gekozen zijn bij de ringstaartmaki’s dit jaar. Na een tegenslag, deze keer goed nieuws.

Lees meer

Vandaag staan we even stil bij het werk van onze dierenarts. Want zowel voor de dieren als voor de dierenarts is het niet elke dag rozengeur en maneschijn. Er was namelijk een ringstaartmaki vrouwtje dat moeilijkheden had tijdens de bevalling. En daarbij gaan moeilijke beslissingen gepaard.

Lees meer