Wel & wee in de zoo – Operatie van een ringstaartmaki

Na de introductie van twee nieuwe mannetjes uit Polen kon het niet beter gaan voor de groep ringstaartmaki’s. Onze vrouwtjes werden bevrucht door de nieuwe mannetjes. Na ruim vier maanden draagtijd begon verzorger Dieter te merken dat er iets mis was. Het jong was ondertussen voldragen. Een vochtige onderkant, persgedrag, maar geen jong. Dat is niet normaal. Bij wilde dieren gaat de bevalling normaal zeer snel. Het is immers een erg kwetsbaar moment voor moeder en jong. 

Dankzij de vaste aanwezigheid van onze dierenartse Elisa kon er snel ingegrepen worden. Er werd met spoed een keizersnede gedaan. Voor het jong, dat een verkeerde ligging had, kon geen hulp meer baten. De moeder is nu goed herstellende. 

Indien er niet snel ingegrepen was, zou ook het moederdier zijn overleden. Normaal hebben ringstaartmaki’s twee jongen. Als er maar één jong is, dan is deze meestal té groot. Hierbij komt dan ook nog eens dat de ligging fout was. Bovendien was dit het eerste jong voor deze moeder. Hier is duidelijk de juiste keuze gemaakt door snel in te grijpen. Deze ingreep zelf is natuurlijk ook niet zonder risico.

Pakawi Park investeerde recent in een nieuwe dierenartspraktijk met een uitbreiding van het dierenartsenteam dankzij een vaste interne dierenartse. Dit is een mooi voorbeeld van de vooruitgang in het park die niet onmiddellijk zichtbaar is voor de bezoeker, maar wel zijn vruchten afwerpt.

Laat ons het welzijn van onze dierenarts zelf ook eens onder de loep nemen. 

Iedere laatste zaterdag van april wordt door de World Veterinary Association de ‘Internationale Dag van de Dierenarts’ (World Veterinary Day) georganiseerd. Het belang van de dierenarts en het welzijn van (huis)dieren staat op deze dag centraal.

Dode jongen, euthanasie, ongeneesbare zaken en omgaan met beslissingen van ‘baasjes’/ eigenaren is niet eenvoudig en vaak ook een mentale belasting voor de dierenarts zelf. Dagelijks een ‘leven’ in handen hebben mag niet onderschat worden. Gelukkig hebben we in Pakawi Park een adviesraad of ‘ethische commissie’ die helpt om knopen door te hakken als het nodig is. Op deze manier wordt de verantwoordelijkheid gedeeld en komt deze niet op één paar schouders terecht.