Tag Archief van: Geboorte

Klein buitenaards wezentje gespot bij de gibbons.

Wie goed kijkt, ziet een kleine ET die zich vastklampt aan de moeder. Baby witwanggibbons lijken iets weg te hebben van buitenaardse wezentjes, met hun grote kop en slanke ledematen. Ze hebben ook erg weinig vacht bij de geboorte. Toch is het een volkomen normale babygibbon die op 8 oktober het levenslicht zag in onze groep.

Witwanggibbons leven in familiegroepen waar oudere broers en zussen vaak lang in de groep blijven. Grote zussen Ratana (2016) en Vanida (2020) leren op deze manier van de ouders hoe ze later voor een kleintje moeten zorgen. Apen zijn, net als mensen, intelligente dieren, maar dat betekent ook dat ze nog veel moeten leren in het leven. Hoe slimmer je bent, des te meer je moet leren, zo blijkt. Primaten leren ook vaak van elkaar wat eetbaar is en wat niet. Zelfs kennis van medicinale kruiden kan van generatie op generatie worden doorgegeven in een primitieve vorm van cultuur binnen bepaalde familiegroepen. Dit laat zien dat het niet zo eenvoudig is om dieren die niet in het wild zijn geboren (ex-situ) weer in het wild te introduceren. Daarom zouden herintroducties altijd een aanvulling moeten vormen op lokale bescherming. Op die manier kan de kennis bij het vormen van nieuwe paren toch nog worden doorgegeven vanuit de ‘wilde’ populatie.

Voor grote zus Ratana zal de tijd wel komen dat ze haar eigen familie wil stichten, maar zolang het goed gaat, blijft ze bij de moeder om zo veel mogelijk te leren over de opvoeding. Ook al hoeven ze in de dierentuin niet echt selectief te zijn in wat ze eten, omdat alles wat ze hier van de verzorgers krijgen ongevaarlijk is.

Helaas kan niet hetzelfde gezegd worden over wat ze van de bezoekers krijgen. Dus hierbij nogmaals de vriendelijke oproep om onze dieren niet te voeren. Onze apen volgen specifieke diëten waar weinig tot geen fruit in zit, dus zelfs het bijvoederen van ‘ongevaarlijk’ fruit kan nadelige gevolgen hebben voor hun gezondheid.

/door

Baby Binturong Brengt Blijdschap

Beter weer komt met een baby binturong (of beermarter) hier in Pakawi Park! 5 Augustus wou mama Mayumi niet uit de nestbak komen, al snel werd duidelijk waarom! Eind augustus verwachten we dat het jong de eerste stapjes buiten zal zetten dus kom zeker kijken, misschien zie jij het als eerste?

Lees meer
/door

Jong leven, altijd leuk!

Jonge bonte vari’s en jonge capibara’s hebben we al gehad dit jaar. De reacties zijn vaak “OOOH wat schattig” bij deze diersoorten. Maar ook minder ‘schattige’ diersoorten hebben leuke baby’s.

De stekelvarkens hebben ook weer 2 baby’s ter wereld gebracht. De jongen komen hier kant en klaar ter wereld, dus geen roze wormpjes zoals bij sommige andere knaagdieren zoals eekhoorns of ratten. Bij stekelvarkens lopen de jongen direct rond met de oogjes open, net zoals bij capibara’s en andere cavia-achtigen. Alleen hebben stekelvarkens ‘stekels’. Gelukkig voor de moeder zijn deze zacht bij de geboorte en worden ze pas na enkele dagen hard.

Stekelvarkens hebben, met hun zachte stekeltjes, toch nog een relatief hoge ‘aaibaarheidsfactor’. Bij reptielen is dat vaak al wat minder, maar daarom zijn ze niet minder ‘mooi’. Bij de gele anaconda zijn er ook weer baby’s geboren, deze slangen zijn eierlevendbarend, dat wil zeggen dat ze levende jongen ter wereld brengen bij een geboorte bijna zoals bij zoogdieren. In werkelijkheid zijn het eigenlijk de (erg dunne) eieren die uitkomen direct na het leggen.

Een andere Zuid-Amerikaanse slang heeft zich ook kunnen voortplanten in Pakawi Park, eentje die wat zeldzamer gekweekt wordt, en dat is de kippenslang. Kippenslangen zijn geen dikke wurgslangen die kippen opeten, maar erg slanke niet giftige slangen die vaak rond het kippenhok te vinden zijn om kleine knaagdieren en vogels te vangen die op het voer van de kippen afkomen. Deze slang legt wél eieren die uitgebroed moeten worden. Helaas is er maar één jong succesvol uit het ei gekomen, maar onder het motto ‘ééntje is beter dan geentje’ zijn we er toch erg blij mee.

Om af te sluiten zijn er nog ‘minder’ geliefde dieren die zich voortgeplant hebben. Aziatische bosschorpioenen zijn van niet veel mensen dé favoriet, al zijn er toch steeds meer mensen die in het algemeen de minder bekende dieren wel steeds leuker vinden. Wie vindt deze moeder die haar kroost beschermd door haar jongen op de rug te nemen nu niet uberschattig?

/door

Ooievaars kan je bij ons op drie verschillende manieren bewonderen!

Pakawi Park heeft inderdaad ooievaars in de collectie, zodat je deze dieren altijd van dichtbij kan bewonderen. Maar sinds kort zijn onze wilde ooievaars ook in opmars. Daarbovenop hebben we ook nog een slecht vliegende wilde ooievaar opvang geboden. Één soort met drie invalshoeken dus.

Jonge ooievaars houden zich voor dood (Tonische immobiliteit)

Dinsdag 13 juni is de ringendienst van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN) langsgekomen voor het derde jaar op rij om onze jonge wilde ooievaars te ringen. Geen metalen vaste voetring, zoals bij de ooievaars in de dierentuincollectie, maar een wetenschappelijke ring die het mogelijk maakt de wilde ooievaars te herkennen voor onderzoek.

Dit jaar hadden ze dubbel zoveel werk, want na jarenlang slechts één nest wilde ooievaars te hebben in het park, hebben we nu eindelijk een tweede nest gekregen. Het eerste nest, met dit jaar 4 jongen, bevond zich boven op de volière van de Amerikaanse zeearend. Blijkbaar weten de ooievaars dus dat de arenden hen niet aankunnen want een logische keuze is het niet.

Het nest op het verblijf van de zeearenden.

Het tweede nest ooievaars, met 3 jongen, heeft een veiligere plaats gekozen bij hun naaste verwanten op de grote wandelvolière. Zo hebben ze de hele dag zicht op de hamerkopooievaars, rode ibissen, Puna ibissen, strohalsibissen, kleine zilverreigers, koereigers, kwakken, witgezichtreigers en de Flamingo’s.

Het nest op de grote volière.

Toch kan je binnenkort ook een ooievaar met wetenschappelijke ringen op de grond zien! Dat is een jonge wilde ooievaar met een gebrekkige vleugel, waardoor hij nooit goed zal kunnen vliegen. De vogel is geboren in dierenpark Planckendael en heeft dan ook nog eens een verkeersongeval gehad en is zo binnengebracht bij opvangcentrum ‘Dieren in nood’ in Brasschaat. De vogel is terug gezond maar kan niet vrijgelaten worden in de natuur omdat hij dan een ‘vogel voor de kat’ is. In Planckendael zelf was het moeilijk om deze te houden aangezien hij dan mogelijk terug op de drukke weg beland. Daarom hebben wij een ontheffing aangevraagd om deze vogel bij onze ooievaars te houden zodat hij mogelijk toch kan overleven. Wie weet koppelt deze ooievaar hier terug met een wilde en kan hij of zij toch nog bijdragen aan de wilde populatie. De toekomst zal het uitwijzen of hij of zij zich goed aanpast hier.

/door

Kleine reuzencavia’s

Het nieuw samengestelde koppeltje capibara’s heeft 4 jongen gekregen. Dat is goed nieuws want dat betekent dat we terug vertrokken zijn om een mooie kudde op te bouwen.

Nadat één van de ouderdieren overleden was van de vorige groep moesten we een nieuw paartje samenstellen. Zo gaat dat bij capibara’s die in familiegroepen leven. Zo lang de ouderdieren beiden leven komen en gaan er jongen zodat de kudde altijd een kudde blijft. Maar indien er een ouder wegvalt, valt de kudde uit elkaar. Logisch ook, want als ze bij elkaar blijven krijg je inteelt. Je kan niet zomaar vreemde capibara’s in een bestaande familiegroep introduceren, daar komt ruzie van. Er kwam dus een nieuw vrouwtje uit Duitsland bij onze man te zitten.

Capibara’s zijn knaagdieren, de grootste ter wereld zelfs. Ze worden ook wel waterzwijnen genoemd omdat ze ongeveer dezelfde lichaamsbouw hebben als varkens. Je zou het niet zeggen maar ze zijn daarentegen nauw verwant aan de cavia. En net zoals bij de cavia komen de jongen kant en klaar ter wereld. De draagtijd is dan ook 150 dagen en geen 20 dagen zoals bij een muis bijvoorbeeld. Binnen de knaagdieren heb je namelijk twee verschillende groepen met enorme verschillen. Enerzijds heb je de stekelvarkenachtigen, waartoe ook onze capibara’s behoren. Anderzijds heb je groepen met vele naakte en blinde baby’s zoals de eekhoorns en de muisachtigen. Baby capibara’s lopen al rond met ogen en oren wijd open en eten na enkele dagen al vast voedsel, al blijven ze ook nog wel enkele maanden zogen. Ze kunnen relatief lang bij de ouders blijven, zelfs al worden er jongere broers en zusjes geboren. Je kan ze dus zeker nog het hele seizoen komen bewonderen.

/door

Terugblik geboortes 2022

Op de schermen in het park kan je de camerabeelden zien in het nest van de servals waar moeder Safia haar 2 jongen verzorgt. Maar zij zijn niet alleen, vele andere diersoorten zagen reeds het levenslicht dit jaar, waaronder enkele ‘speciallekes’.

Zoals ieder jaar doen onze kapucijnapen en doodshoofdaapjes ook weer mee waar telkens 2 jongen geboren zijn in de groep. Bij de ringstaartmaki’s werd er dan weer één jong geboren. Dus de primaten doen hun best om hun genen voort te zetten. Op de savanne kwam er een jonge elandantilope bij en bij de overige zoogdieren zagen 2 toepaja’s en 1 stekelvarken het levenslicht. Maar de grote publiekslievelingen zijn de 4 kleine stokstaartjes.

Bij de vogels was het ook een vruchtbaar jaar, met enkele klassiekers zoals de rode ibissen, grijze kroonkraanvogels en kuifseriema’s die jongen kregen. Maar ook de roodkuiftoerako’s, schildraven en grijze tokken hebben zich kunnen voortplanten.

Tenslotte zijn er bij de vogels ook twee erg opmerkelijke soorten waar we erg fier op zijn dat er jongen geboren zijn. Na enkele jaren hebben eindelijk de grote vasapapegaaien nog eens een jong. Deze zeldzame zwarte papegaaiachtige uit Madagaskar verdient zeker onze aandacht, hij is veruit de meest speciale papegaaiachtige in ons park en de jaarlijkse geboortes in Europese dierentuinen kan je op één hand tellen. En bij de blauwkeelguans spreken we over een primeur voor het park. Deze Zuid-Amerikaanse hoenderachtige vliegen vrij in onze tropenhal, en dat is blijkbaar goed voor het libido want we mochten 4 jongen verwelkomen bij deze onbekende en helaas vaak onbeminde soort. Kom ze zeker eens bezoeken en je zal zien dat ook deze soorten de moeite waard zijn voor een dierentuinbezoek.

/door

Wel en wee bij de ringstaartmaki’s, deel 2!

De titel wel en wee kon niet beter gekozen zijn bij de ringstaartmaki’s dit jaar. Na een tegenslag, deze keer goed nieuws.

Lees meer
/door

Kleine zachte stekeltjes

Na de eerste geboorte in oktober vorig jaar is onze groep stekelvarkens goed op weg om een regelmatige voortplanting te hebben. In april was er weer een geboorte in de groep. Het vorige jong was een mannetje en moest het park verlaten want mannetjes krijgen nogal snel ruzie met de papa.

Lees meer
/door

Baby stekelvarken

Het is even geleden dat we jonge stekelvarkens hadden in ons park. Niet omdat de geboorte moeilijk zou verlopen omwille van praktische hindernissen zoals stekels, maar omdat de groep verouderd was.

Lees meer
/door

Enkele successen bij de vogels in de kijker

Ook bij de vogels staan we graag eens stil bij wat het seizoen ons gebracht heeft. Onze vogelcollectie is immers groot genoeg om ook hier specifieke liefhebbers voor aan te trekken.

Lees meer
/door