Samenwerking in gibbonbescherming: Een verslag van een workshop in Engeland

Pakawi Park nam deel aan de ABWAK Gibbon Keeper Workshop in Twycross Zoo, met dierenverzorgster Charissa die een interessant verslag maakte. Zo krijgen we een inkijkje in hoe hedendaagse natuurbescherming eruitziet. 

Er zijn verschillende organisaties die mensen rond een specifiek thema samenbrengen om van elkaar te leren, zoals ‘De Harpij’ in onze regio en ABWAK (Association of British and Irish Wild Animal Keepers) bij onze Engelstalige buren. 

Een workshop bestaat meestal uit lezingen waarin doorbraken en ervaringen worden gedeeld, een discussie en een rondleiding in het gastpark.  

Er was een presentatie over hoe dierentuinen, opvangcentra voor inbeslaggenomen gibbons en herintroductieorganisaties kunnen samenwerken. De uitdagingen en problemen die gibbons in gevangenschap ervaren zijn vergelijkbaar, ongeacht of ze zich in een dierentuin of herintroductiecentrum bevinden. Via ‘husbandry guidelines’ kan kennis worden gedeeld om problemen te voorkomen of op te lossen, introducties succesvol te laten verlopen en het dieet te optimaliseren. Dierentuinen creëren bewustzijn en zamelen geld in om herintroductiecollega’s te steunen. Bezoekersaantallen worden beperkt in herintroductiecentra, zodat gibbons zo ‘wild’ mogelijk kunnen blijven. 

Dierentuinen beheren ook het ‘studbook’, een stamboek voor gibbons om een zo gezond mogelijke reservepopulatie te behouden naast de wilde populatie. Samenwerking tussen studbook-beheerders en wildopvangcentra is cruciaal om dierentuinen te verbinden met natuurbehoud. De tijden dat dierentuinen dieren uit het wild haalden om hun collectie aan te vullen zijn voorbij; tegenwoordig dragen dierentuinen bij aan de bescherming van wilde dieren op vele manieren. De Aspinall Foundation bereikt bijvoorbeeld een herintroductiesucces van 96% door zeer intensieve, stapsgewijze processen. 

Daarnaast was er uitleg over training zoals clickertraining en targettraining, waarbij gibbons bepaalde handelingen leren of lichaamsdelen laten zien. Ze leren zelfs om hun schouder aan te bieden voor een injectie zonder verdoving of schieten, wat veel minder stressvol is voor de dieren. Ook werden samenlevingsprojecten besproken waarbij gibbons met orang-oetans samenleven. 

Het verblijf in Twycross Zoo, genaamd ‘Gibbon Forest’, is 7,5 m hoog en heeft een biobodem van 1,5 m diep. Belangrijk is dat niet alleen successen worden gedeeld, maar ook ‘foutjes’. Zo is hun vangkooi op hoogte niet zo handig en de drainage van de biobodem wat zwak. Maar het traliewerkdak waar verzorgers overheen kunnen lopen om verrijking aan te brengen, is een groot succes. Blijkbaar kunnen ze ook van Pakawi Park nog wat leren, want hun systeem van een beweegbare brug voor verzorgers om het eiland te bereiken is wat omslachtig en tijdrovend. Onze vaste brug onder water, waar de verzorgers met laarzen aan doorheen waden, nemen zij mee als idee voor de toekomst. 

Tot slot waren er de nieuwste inzichten in de gibbon TAG (Taxon Advisory Group), die de fokprogramma’s overkoepelt. Hieruit bleek dat de populatie van de withandgibbon en de siamang moet dalen om ruimte te maken voor andere soorten, zoals de witwang- en de goudwanggibbon. 

Zo zie je hoe verschillende instanties de handen ineen kunnen slaan om een zo goed mogelijk plan van aanpak te hebben voor de bescherming van gibbons. Maar alles begint bij het beschermen van hun oorspronkelijke leefgebied. Wij moeten allemaal samenwerken om vervuiling, ontbossing, monocultuur en stroperij tegen te gaan. Ook jij kunt je steentje bijdragen door zo duurzaam mogelijk te leven.