Papa’s zijn in de dierenwereld erg uiteenlopend, van goede huisvaders tot moordzuchtige dreigingen. Laat ons beginnen met enkele mooie voorbeelden.
Van de dieren in ons park is het witoorpenseelaapje misschien wel het mooiste voorbeeld. Als de jongen geboren worden zullen ze na enkele dagen niet meer aan de mama hangen, maar wel aan de papa. Zo kan het vrouwtje zonder extra ballast op haar gemak voldoende foerageren. Enkel voor het zogen geeft het mannetje de jongen terug af aan het vrouwtje.
Maar het kan nog straffer, bij het zeepaardje draagt het mannetje zelfs de ongeboren jongen in een soort buidel. Dus hier is het mannetje eigenlijk “zwanger”.
Maar het kan ook anders. Bij onze tijgers en panters bijvoorbeeld, trekt het mannetje zich eigenlijk niks aan van de jongen. De moeder zorgt voor de jongen en moet zelfs oppassen dat een mannetje haar jongen niet doodbijt om haar terug vruchtbaar te krijgen. Bij leeuwen is deze ‘infanticide’ erg bekend, al gebeurt het hier vooral bij een overname van een troep waarbij het de ‘stiefkinderen’ zijn die doodgebeten worden. Leeuwen zijn dus geen geweldige pluspapa’s.
Maar een meer klassieke verdeling kan ook, waarbij de man zorgt voor de ‘vrouw aan de haard’. Neushoornvogels, zoals onze trompetneushoornvogel bijvoorbeeld, metselen hun vrouwtje in de boomholte in en brengt haar én de jongen voedsel.