Kleine Pakawi Panters, een goed begin van 2020

Penny het gevlekte luipaard (Panthera pardus) heeft een nestje geworpen op 01/01/2020. De voorbereidingen voor de mogelijke drachtigheid hebben nu dus toch hun vruchten afgeworpen. Letterlijk en figuurlijk. We mochten Penny tijdens 2019 in ons park verwelkomen.
 
Vaak is een eerste worp een moeilijke worp, omdat alles voor het moederdier nieuw is. Luipaarden en eigenlijk alle andere dieren kunnen zich niet voorbereiden op een zwangerschap zoals mensen; er is niemand die aan hen uitlegt wat er gaat gebeuren en wat ze gaan voelen. We kunnen dus enkel proberen de omgevingsomstandigheden zo goed mogelijk maken. 

Nieuw in het verblijf van Penny is een aparte werpruimte. Dit aanvullend op de normale nis die de dieren hebben onder de ligplanken in het binnenverblijf. Het binnenverblijf heeft een extra mini-binnenverblijfje (een werphok) met dikke isolatie en een infrarood warmtepaneel. Op die manier wordt een natuurlijk hol nagebootst en voelt de moeder zich veilig. Hoewel dat in het verleden ook voldoende bleek te zijn willen we meer doen voor de dieren dan enkel datgene dat strikt noodzakelijk is.

Een bijkomend voordeel is dat het gewone binnenverblijf nu fungeert als een sluis tussen werphok en buitenverblijf. Als we de jongen moeten hanteren voor vaccinaties bijvoorbeeld, zit de moeder niet vlakbij de schuif. Hierdoor is de situatie minder stressvol voor zowel de moeder als ons personeel.

Panter en luipaard wordt door elkaar gebruikt. Het feit dat panter meer gebruikt wordt bij de zwarte variant en luipaard meer bij de gevlekte draagt bij tot de verwarring dat dit verschillende soorten of ondersoorten zouden zijn. Dat is dus niet het geval. 

Panters hebben wél meerdere ondersoorten, maar zowel de gevlekte als de zwarte variant komen bij verschillende ondersoorten voor. Een jachtluipaard of cheetah is wél een totaal andere soort; deze is eerder verwant aan de poema, die ze lokaal dan ook weer “panther” of “bergleeuw” noemen.

Nog niet verwarrend genoeg?
Besef dan dat een sneeuwpanter en een nevelpanter dan weer geen echte panters zijn.

Luipaarden behouden hun vlekken. Jonge leeuwen en poema’s hebben ook vlekjes, maar die vervagen bij het ouder worden.

Zoals meestal het geval bij luipaarden zijn het 2 jongen. Vermoedelijk een mannetje en een vrouwtje, maar dat weten we pas helemaal zeker bij de eerste vaccinatie. Door de natuurlijke afvloei van enkele oude katachtigen is er voldoende ruimte voor de jongen en is er voldoende tijd om te bepalen wat hun toekomst gaat zijn, in ons park of daarbuiten.